1821... 2010

Κάποιοι επίσημοι θα πουν σήμερα λόγια μεγάλα γεμάτα στόμφο! Για να… τιμήσουν(!) οι άκαπνοι τους μπαρουτοκαπνισμένους, οι προσκυνημένοι τους απροσκύνητους. Επί της ουσίας, ο σκοπός της Επαναστάσεως του 1821 παραμένει μέχρι σήμερα αδικαίωτος και ο λόγος του Ρήγα "Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή" επίκαιρος όσο ποτέ!

Μέσα "από τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα Ιερά", μέσα από το Αίμα αμέτρητων Εθνομαρτύρων ήλθε η όποια εθνική ελευθερία. Μια ελευθερία αλυσοδεμένη με τα δάνεια των τοκογλύφων, που δήθεν μας "βοήθησαν" οικονομικά στην διάρκεια της Επαναστάσεως, μέσα από την εξάρτηση και την υποτέλεια δημιουργήθηκε μια ψευτο-ελεύθερη Ελλάδα, που στην πραγματικότητα ήταν και δυστυχώς είναι και μέχρι σήμερα ένα προτεκτοράτο. Μόνο και μόνο η ονομασία των κομμάτων, που υπήρχαν στην νέα μετεπαναστατική Ελλάδα δείχνουν το πόσο ελεύθερο κατέστη το Έθνος μας: Αγγλόφιλο, Γαλλόφιλο, Ρωσόφιλο. Από τότε μέχρι σήμερα διαβήκανε χρόνοι 189, χρόνοι τραγικοί μα και ηρωϊκοί, με την Ελλάδα άλλοτε να μεγαλώνει και άλλοτε να μικραίνει... Άλλοτε με Ήρωες στο πηδάλιο του Έθνους και άλλοτε με προσκυνημένους και ραγιάδες να σέρνουν την χώρα στα θλιβερά μονοπάτια της υποταγής!

Η μοίρα των Αγωνιστών ήταν σκληρή. Άλλοι φυλακίσθηκαν, άλλοι κρεμάστηκαν στις καρμανιόλες σαν κοινοί εγκληματίες και άλλοι έφθασαν στο σημείο να ζητιανεύουν για να ζήσουν. Ανάμεσα σε αυτούς και ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, ο Ήρωας των Δερβενακίων, ο οποίος για όσους δεν το ξέρουν, ζητιάνευε στην "ελεύθερη" Ελλάδα έξω από τον Ναό της Ευαγγελίστριας, όπου ευρίσκεται μέχρι σήμερα στον Πειραιά... Ο καιρός δεν ήθελε πια Ήρωες. Ήθελε πολίτες, δημόσιους υπαλλήλους και καθώς πρέπει αστούς… Επάνω σ’ αυτούς κτίστηκε η θλιβερή Ελλάδα των ημερών μας...