ΝΕΡΟ... ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΕΡΟ!

Παραπονιόμασταν πως φέτος δεν έχουμε χειμώνα, πως δε βρέχει... Ευτυχώς τις τελευταίες μέρες βέχει, βρέχει, βρέχει! Ευτυχώς, μήπως και μαζευτεί νερό και αντισταθμίσουμε το νερό που πάει χαμένο και ειδικά αυτό που τρέχει συχνά και πολύ στους δρόμους... Ελπίζω να μην έρθουν (γιατί οι ειδικοί λένε πως θα έρθουν) εποχές που το νερό θα είναι ό,τι πολυτιμότερο στην καθημερινή μας ζωή... Και όπως φτιάξαμε το νησί μας να δω πως θα γεμίζουν τόσες πισίνες (...δίπλα στη θάλασσα!).

ΝΤΡΟΠΗ! ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΖΩΑ ΣΤΗ ΝΑΞΟ!

(Αναδημοσίευση) από
http://troktiko.blogspot.com/2009/02/blog-post_8045.html
http://a-naxios.blogspot.com/2009/02/blog-post_3343.html

Σοκάρομαι, αδυνατώ να συλλάβω αυτό που βλέπω. Αδυνατώ να κατανοήσω τη φρίκη που κρύβεται πίσω από αυτή την τόσο γαλήνια έκφραση ενός πλάσματος σε έντονο βαθύ όμορφο κόκκινο φόντο. Το κόκκινο φόντο του θανάτου, του σαδισμού, της εκφυλισμένης νοημοσύνης και διάθεσης.
Αδυνατώ να συλλάβω τη πράξη ανόητων μικρών και ασήμαντων ανθρώπων που κραδαίνοντας μέρα μεσημέρι ένα όπλο - κατά μαρτυρίες - βγαίνουν στη Νάξο και παλεύοντας με τη μικρή τους ψυχή και την ανασφάλεια του αδύναμου και ανύπαρκτου ανθρωπάκου που κρύβουν μέσα τους, κολλάνε την καραμπίνα στο κρανίο ενός ζώου, ενός κατοικιδίου και τραβάνε τη σκανδάλη.
Και μετά; Γίνονται σημαντικοί, μεγάλοι, τρανοί, φουσκώνουν τα πνευμόνια τους από περηφάνια!!!

Και μετά; Μικροί και ανόητοι ξανά. Ασήμαντοι ξανά. Αδιάφοροι ξανά.

Ίσα ίσα για να ξεκινήσουν και να κάνουν τα ίδια και τα ίδια!
Και κλαίω και για αυτούς τους ανθρώπους. Αυτά τα τόσο μικρά ανθρωπάκια που μάλλον περνάς δίπλα τους, τα προσπερνάς και δεν τους ρίχνεις ούτε μια μάτια γιατί ειναι τόσο μικρά και αδιάφορα.
Και είναι τόσο μα τόσο μικρά.
Πόσο μικρά; Τόσο μικρά που όταν κουβαλάνε τα τεράστια όπλα τους εμείς γελάμε; Τόσο μικρά που όταν πατάνε τη σκανδάλη αδυνατούμε να τα δούμε; Τόσο μικρά που όταν κοκορεύονται για τις ανοησίες τους, κανείς δε τα ακούει; Τόσα μικρά που όταν παλεύουν για μια φράση θαυμασμού μάλλον και πάλι αδιαφορία εισπράττουν;
Πόσο μικρά ειναι αυτά τα ανθρωπάκια που δεν τα είδε κανείς; Που δεν τα έπιασε κανείς; Που δεν τους μίλησε κανείς; Που δεν τα φυλάκισε κανείς;
Ειναι όμως τόσο μικρά τα ανθρωπάκια αυτά που ίσως καμία φυλακή να μη μπορεί να τα κρατήσει. Θα ξεγλυστρήσουν πάλι γιατί η μικρότητα δεν είναι στο μπόι. Είναι στο μυαλό και στα συναισθήματα... Η μικρότητα και η ανυπαρξία, το κενό και το χάος είναι μέσα στη καρδιά μας.

Και εκεί κανένας νόμος, καμία ποινή, κανένα δικαστήριο δεν μπορεί να επέμβει.
Το χάος ειναι αδιαπέραστο και το μαύρο σκοτάδι για αυτά τα ανθρωπάκια μπορεί να πάρει -έστω και στιγμιαία- μια και μόνο απόχρωση: αυτή του πορφυρού που έσταξε από το κορμί ενός ζώου, ενός παιδιού, ενός ανθρώπου!
Το χάος είναι αδιαπέραστο και το μαύρο σκοτάδι για τα βασανισμένα αυτά ζώα / παιδιά / ανθρώπους μπορεί να απαλύνει -έστω και στιγμιαία- από τη θέρμη της πληγής που ανοιγει και στο δικό μου κορμί, από το δάκρυ που τρέχει στα δικά μου μάτια!!! Ελπίζω!

Σημείωση: Αν αυτό δεν είναι διαταραχή, δολοφονία, τι είναι;

Αν κάποιος έχει δει τον ψυχοπαθή ας επικοινωνήσει με τη Φιλοζωική Νάξου

(naxos-aws@hotmail.com)

ΣΕ ΤΟΣΗ ΠΙΚΡΑ... ΛΙΓΗ ΓΛΥΚΑ

Πρόσφατα πηγαίνοντας στο περίπτερο θυμήθηκα το παρακάτω mail που πήρα πρόσφατα:

" Η σοκολατοποιία ΙΟΝ ανήκει ακόμα σε Έλληνα επιχειρηματία. Η ιστορία των τελευταίων ετών παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Πολλές φορές τον πλησίασαν μεγάλες πολυεθνικές για να αγοράσουν την επιχείρηση, η απάντηση του ήταν άμεση και χωρίς δεύτερη σκέψη. Μάλιστα λέγεται ότι κάποια στιγμή τον πίεσαν υπερβολικά, τότε αυτός τους είπε να του κάνουνε την προσφορά γραπτώς. όπως και τους απάντησε γραπτώς. "Η προσφορά σας δεν με ενδιαφέρει".

Επενδύει μόνο στην παραγωγή, τα έπιπλα των γραφείων είναι από την 10ετία του 60, θυμίζουν κάτι από ταινίες του Κωνσταντάρα.. Η ποιότητα όμως των υλικών για αυτόν δεν χωράει συμβιβασμούς στο κόστος. 85 χρονών σήμερα ο επιχειρηματίας είναι κάθε μέρα μέχρι τις 6 το απόγευμα στο γραφείο και μέχρι πέρσι οδηγούσε μόνος του κάθε μέρα μέχρι την δουλειά, γνωρίζει προσωπικά και είναι φίλος με όλους τους εργαζόμενους στην επιχείρησή του οι οποίοι βέβαια πίνουν νερό στο όνομά του. Δεν προσλαμβάνει αλλοδαπούς αλλά μόνο Έλληνες και όσες φορές, αν του προτάθηκε συνεργασία με τούρκικη επιχείρηση, απλά δεν ασχολήθηκε."

Ας μάθουμε να προτιμούμε τα Ελληνικά προιόντα. Δεν είναι κακό.