Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

ΑΝΤΙΟ ΜΙΚΥ...

Το τελευταίο τεύχος του Μίκυ Μάους κυκλοφόρησε την Παρασκευή κλείνοντας έναν κύκλο 47 χρόνων συνεχούς κυκλοφορίας (ξεκίνησε τον Ιούλιο του 1966 και δε σταμάτησε ποτέ) αφού τα οικονομικά προβλήματα και η χαμηλή κυκλοφορία οδήγησαν τις εκδόσεις Τερζόπουλος να προχωρήσουν σε αυτή τη δύσκολη απόφαση. Το τελευταίο τεύχους του δημοφιλούς περιοδικού έχει τον τίτλο "Σκρουτζ: Το μυστήριο του Ρομπολαστέξ" και στην υπόθεση του, ο Σκρουτζ Μακ Ντακ αγοράζει ένα παλιό εργοστάσιο της Λιμνούπολης, την Βιομηχανουργική. Στις εγκαταστάσεις ανακοινώνει πως θα παρασκευαστεί το νέο, επαναστατικό προϊόν Ρομπολαστέξ που εκτός από το να αποφέρει εκατομμύριο στον δαιμόνιο επιχειρηματία έχει και σαν στόχο την καταστροφή του αιωνίου αντιπάλου του Τζον Ρόμπαξ. Yπάρχει έστω και ένας φαν των κόμικς, ευρωπαϊκών, αμερικανικών ή ιαπωνικών, καλλιτεχνικών ή εμπορικών, για ενήλικες ή για ανήλικες που να μην το είχε διαβάσει τουλάχιστον μια φορά (εδώ που τα λέμε, αμφιβάλλω αν υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος ηλικιών μεταξύ 25 και 75 που να μην είχε αγοράσει έστω και ένα τεύχος από τις διάφορες ενσαρκώσεις του). Κατά πάσα πιθανότητα το μακροβιότερο περιοδικό στην Ελλάδα - και σίγουρα το μακροβιόερο περιοδικό κόμικς στην Ελλάδα - το "Μίκυ Μάους" ήταν ένας θεσμός που συνόδεψε την παιδική ηλικία σχεδόν όλων και κατάφερε να ταυτιστεί με την έννοια "κόμικς" (οι κάτω των 20 ας ρωτήσουν τους γονείς ή τις γιαγιάδες και τους παππούδες τους τι σήμαινε η φράση "τα μικιμάους" στη δεκαετία του 70).
Το δελτίο Τύπου της εταιρίας Τερζόπουλος για το τέλος του Μίκυ Μάους: "Αυτή την Παρασκευή (6/9/13) κυκλοφόρησε το τελευταίο τεύχος του Μίκυ Μάους. Παρ' όλο που ήταν μια δύσκολη απόφαση μετά από 47 χρόνια έκδοσης του περιοδικού, ήταν μια πράξη επιβεβλημένη από τα πράγματα. Η οικονομική κρίση επέφερε πολλές δυσάρεστες αλλαγές στην ελληνική οικογένεια με τα γνωστά επακόλουθα. Η πτώση των κυκλοφοριών των εφημερίδων και περιοδικών δεν άφησε ανεπηρέαστο το Μίκυ Μάους και τα άλλα περιοδικά Ντίσνεϋ. Η μείωση της κυκλοφορίας του επέφερε αύξηση του βασικού κόστους έκδοσης. Μία λύση θα ήταν να αυξήσουμε την τιμή πώλησης αλλά αυτό θα επιδείνωνε την κατάσταση. Γι' αυτό τον λόγο προσπαθήσαμε να βρούμε άλλες λύσεις που θα ανακούφιζαν τα οικονομικά του περιοδικού. Δυστυχώς δεν υπήρξε ικανοποιητική λύση. Δεν μπορούμε να αναφερθούμε περισσότερα πάνω σε αυτό το θέμα επειδή το απαγορεύει η εμπιστευτικότητα των διαπραγματεύσεων. Αυτό που καταφέραμε είναι να δημιουργήσουμε περιοδικά που άντεξαν στον χρόνο. Αποδείξαμε πως οι ελληνικές εκδόσεις μπορούν να συναγωνιστούν τις ξένες και ποιοτικά να είναι υπέρτερες. Προλαμβάνοντας τις επιθυμίες και τις αναζητήσεις των αναγνωστών δημιουργήσαμε περιοδικά, όπως το Κόμιξ, μοναδικό παγκοσμίως στον χώρο του Ντίσνεϋ. Οσφραίνοντας τις τάσεις κι επιθυμίες του κοινού ξεκινήσαμε να κάνουμε αλλαγές και τώρα. Δυστυχώς μόνον ψήγματα αυτής της αλλαγής μπορέσαμε να εφαρμόσουμε η οποία όμως έγινε αισθητή από τον πυρήνα των αναγνωστών μας.Ο χρόνος μας όμως είχε τελειώσει. Ελπίζω να μας δοθεί πάλι η ευκαιρία να συνεργαστούμε με την Ντίσνεϋ πάνω σε βάσεις που να ανταποκρίνονται στην ελληνική πραγματικότητα και να προσφέρουμε στους αναγνώστες αυτό που γνωρίσουμε να κάνουμε σωστά. Καλά περιοδικά και βιβλία".